فرآیندهای ارتباطی این روزها با گستردگی تکنولوژی شکل و شمایلی تازه به خود گرفته است لیکن هنوز بخشی از آن فضای سنتی و سادگی و بی الایشی گذشته را می توان در نمازهای جماعت مخصوصا ماه مبارک رمضان به عینه دید.

پایگاه خبری یزد باما به نقل از ر خبرگزاری شبستان از یزد، حمید رضا عمادی؛ صدای اذان مسجد محله که در گوش کوچه ها  می پیچد مردمان سخت کوش ،مرد و زن ، پیر و جوان ، یکی یکی از منازل خود خارج می شوند تا خود را به نماز جماعت محله برسانند و در صفوفی به هم فشرده در یک ارتباط جمعی خود را به دریای بیکران الهی متصل سازند تا  از برکات و فیوضات آن بهره مند شوند.

البته این حضور و همبستگی در ماههای مبارک ماه رمضان رنگ و بویی دیگر به خود می گیرد و به برکت این ماه پر خیر وبرکت بر تعداد نمازگزاران جماعت مساجد افزوده می گردد و مساجد عطرآگین می شوند از حضور معنوی مردمان با ایمان و خوش قلبی که با اتصال به انرژی جمعی پاک نهادان  نمازگزار، روح و جان خود را صفا می بخشند.

پیشتر از آنکه شبکه های اجتماعی و اینترنت و انواع پلتفرم های اجتماعی تبدیل شوند به عضوی لاینفک از زندگی مردم از جمله مراکز تجمع جمعیتی مثل  مساجد ، حسینه ها و تکایا ،روضه ها ، محوری بودند تا ارتباط بین افراد جامعه را برقرار نمایند واز رهگذر همین ارتباط نه تنها آگاهی بخشی ، نقد و انتقاد ، انتقال تجربه انجام می شد بلکه تجمیع خوبیهای معنوی افراد باعث  افزایش  امید و نشاط و گره گشایی در دردلها و کارهای  مردمان نیک سرشت این سرزمین می شد.

ارتباط کلامی بین نمازگزاران و  ارتباط چهره به چهره آنها با هم از جمله ابزارهای ارتباطی بود که به مدد آن اهل محل از حال و روز یکدیگر با خبر می گشتند و آنقدر به این مساله اهمیت میدادند که عدم حضور برخی از افراد و جای خالی آنها مورد سئوال قرار می گرفت و سراغش را می گرفتند تا مبادا، مشکلی ، مساله ای گریبان او را گرفته باشد و می کوشیدند با تکیه بر خرد جمعی و اصل حفظ حرمت و کرامت انسانی او را به نحو شایسته و ممکن یاری رسانند.

صدای اذان از ماذنه های بلند مساجد حلاوت و شیرینی دیگری داشت و خبر از وقت وصال می داد و مهیا شدن برای راز و نیاز با  خالق ، حوض های ورودی درب مساجد گرد و غبار را از دست و دل نمازگزار  می شستند و دربهای مسجد آغوش می گشاد تا پذیرای قدوم میهمانان الهی باشد و کاشی های فیروه ای رنگ آرامش را در دلهای مومنین ذاکر افزون می ساخت.

در سالیان دور در یزد دیروز می توان شاهد بود که مساجد در دل مراکز تجاری جای داشتند و اساسا یک بسته فرهنگی اعم از بازار ، مسجد ، مدرسه و سایر مراکزی که به مردم خدمات ارئه می نمود همگی در کنار هم همزیستی مسالمت آمیز و در عین حال کاربردی و تاثیر گذار داشتند به نحوی که هنگام اذان کسبه بازار کسب مال دنیا را رها می کردند و به کسب فیض الهی می پرداختند و این مهم و تاثیراتش به هنگام پرداختنبه امور تجاری به خوبی قابل مشاهده بود.

اگر چه فرآیندهای  ارتباطی این روزها با گستردگی تکنولوژی شکل و شمایلی تازه به خود گرفته است لیکن هنوز بخشی از آن فضای سنتی و سادگی و بی الایشی گذشته را می توان در نمازهای جماعت مخصوصا ماه مبارک رمضان به عینه دید و دقایق خوشایندی را تجربه نمود  و یقینا  می توان آن سادگی ارتباطی را به شیوه های مدرن امروزی مورد کنکاش قرار داد و از دل آن درسهای زیادی را به یزد امروز عرضه داشت.