Print Friendly, PDF & Email

پایگاه خبری یزدباما ، به نقل از سایت انجمن نمایش یزد ،نمایش «خرس» نوشته ی آنتوان چخوف، با کارگردانی محمدرضا ابوالحسنی از چهارشنبه 17 آمرداد 97 در سالن اصلی مجموعه تالار هنر یزد، روی صحنه است. محمدرضا امیرخانی نقدی برای اجرای این نمایش نوشته که در پی می خوانید

به نام هستی بخش

در شامگاه هفدهم اَمرداد ماه نود و هفت، به تماشای نخستین اجرای نمایش «خرس» اثر  آنتوان چخوف و به کارگردانی حاج محمدرضا ابوالحسنی در تالارهنر یزد می نشینیم.

نمایش نامه «خرس» یکی از تک پرده های نمایشی آنتوان چخوف است که  ایده ی بسیار زیبایی دارد.

دو نفر که هرگز یکدیگر را ندیده اند و در شروع حتی نسبت به یکدیگر حس تنفر و بیزاری نیز دارند به ناگاه عاشق هم می شوند و عشق بر نفرت غلبه می نماید. گرچه چنین ایده ای منحصر به فرد نیست.مع الوصف نوع پرداخت هنرمندانه و استادانه آنتوان چخوف تک پرده «خرس» (در برخی ترجمه ها وحشی آورده اند) را قابل تامل می نماید.

به راستی نیروی عشق چنان قدرتی دارد که می تواند بر نفرت و بیزاری غلبه نماید؟ آنتوان چخوف در اوج قصه اش زن و مرد را به هم می رساند اگرچه می تواند این وصال خیلی عمیق نباشد که همه طنز نمایش همین چرخش و تغییرهایی است که خیلی با نقشه از پیش تعیین شده ای هم تحقق نمی یابد.

 اسمیروف که برای وصول طلبش آمده، سمج است و زن می خواهد که همچنان در مرگ شوهر عزادار بماند اما با همه پرخاش ها و حتی فحش و ناسزاهایی که هر دو کارکتر( بخصوص زن) به یگدیگر می گویند در پایان نه طلبی وصول می شود و نه زن قصه ما عزادار است که هر دو به هم رسیده اند و دلبری و دلدادگی حاکم بر فضاست!!!

اجرای نمایش «خرس» پُر و پیمان است. استاد محمدرضا شجریان که آخرین بار در سال 68 (29 سال پیش) همین نمایش را در همین تالار هنر اجرا نمود، همچنان پرقدرت و خستگی ناپذیر اسمیروف ملاک را بزیبایی بازی می کند. خانم نازنین خشنود در نقش آفرینی پوپوف بخوبی ظاهر می شود و بازی آقای حسن خانی در نقش لوکا قابل قبول است.

کارگردان  حاج محمدرضا ابوالحسنی در هدایت  نمایش خرس علیرغم همه کاستی هایی که  در نخستین اجرا نمایش را آزار می داد مانند: ناهماهنگی موسیقی نمایش با کلیت اجرا که از بدیهیات هر اجرائیست و قابل اغماض؛ مع الوصف گریم مناسب و همخوان با شخصیت ها، طراحی صحنه متناسب، ضرباهنگ صحیح و تنوع در میزانسن (اگر چه به دلیل ساختار متن تکرار اجتناب ناپذیر است) موفق به ارتباط و انتقال نمایش «خرس» به مخاطینش می باشد.

در پایان به امید اجراهایی بهتر و درخشان تر از گروه “پوریای ولی” گفتارم را به پایان می رسانم.

و من الله التوفیق

اَمرداد ماه نود و هفت

یزد – محمدرضا امیرخانی.